இதுவரையின் என் காதல்

அன்றைய பொழுது
ஆங்காங்கே நிறுத்தத்தில்

பேருந்து இறக்கிவிட
பெண்ணொருத்தி காணப்பட்டாள்

கால் முதல் தலைவரை
கண் முதல் என் வரை

உள்ளத்தில் மெதுவாய்
உணர்ச்சிகளால் நடந்து

தலைகுனிந்து தலையேறி
தன்னந்தனியாய் விட்டுவிட்டாள்

முகத்தோடு முழுநிலவு
முத்தமாக ஈர நினைவு

வரும் வேளை பகல் கனவு
வருத்தத்தில் என்னுதடு

முணுமுணுக்கும் பெயரென்ன
முடிவடையா பயணத்தில்

தவறிவிட்ட தலையெழுத்து
தனக்கானவள் இவளா

தூரிகையாக எண்ணமாக
துணையாக அவளாக

மற்றொரு சித்திரமாய்
மானுடத்தின் விசித்திரமாய்

வேறெங்கோ தென்படுவாள்
விதியாக மாறுபடுவாள்

அழகாக மட்டுமல்ல
அறிவோடும் அகபடுவாள்

சமயலோடும் சாதனையும்
சரிசமமாய் என்னுடனே

கணினியோடு கண்ணடிப்பாள்
காதலனாய் கைபிடிப்பேன்